CO TO JEST UV-C?

Światło ultrafioletowe (UV) jest promieniowaniem elektromagnetycznym. Jego widmo długości fali mieści się w obszarze między światłem widzialnym a promieniami X. Jest niewidoczny, a zakresy od 100 nm do 400 nm tradycyjnie dzielono na 3 kategorie lub regiony.

Naturalne promieniowanie UV pochodzi oczywiście ze Słońca. Około 10% całej tej energii mieści się w zakresie UV, a tylko 4% jest w stanie przekroczyć naszą atmosferę i dotrzeć do powierzchni Ziemi, na której żyjemy. Reszta jest absorbowana przez tlen (O2) i ozon (O3) w stratosferze, blokując większość promieniowania UV-B i wszystkich składników UV-C światła UV.

CZY UV ZOSTAŁ UŻYTY JUŻ WCZEŚNIEJ DO WALKI Z WIRUSAMI?

Tak, w rzeczywistości UV jest dobrze znaną technologią w tej dziedzinie. Doniesiono, że Hart w 1937 roku zastosował szereg lamp UV do sterylizacji powietrza nawiewanego na sali operacyjnej. Hart zastosował bezpośrednie promieniowanie UV o wysokiej intensywności do dezynfekcji powietrza w szpitalnej sali operacyjnej w szpitalu uniwersyteckim Duke, po tym jak zawiodły tradycyjne metody. Riley, w 1972 r., Zainstalował lampy UV w szkolnym systemie wentylacyjnym, radykalnie zmniejszając zapadalność na odrę, a kolejne zastosowania odniosły podobne sukcesy. Od tego czasu UV-C z powodzeniem wdrożono w wielu urządzeniach i aparaturach do wspierania inaktywacji mikroorganizmów, takich jak bakterie, wirusy i grzyby. Pierwsze roboty do ciągłej dezynfekcji UVC zbudowano ok. 15 lat temu, głównie w celu zmniejszenia liczby zakażeń związanych z opieką zdrowotną (HAI).